Wszystko zaczęło się pewnego zimnego,śnieżnego dnia...i choć pierwsze słowa nastrajają sympatycznie historia niestety nie jest bardzo oryginalna:)
Otóż tego dnia sprowokowana niebywałą nudą wybrałam się do sklepu z akcesoriami do wszelkich robótek ręcznych i kierowana sentymentem do dziecięcych obrazków wybrałam słodki wzór z misiami. Szczerze mówiąc nie miałam pojęcia na co się decyduję,bo choć wcześniej, raz jeden, zetknęłam sie z haftem gobelinowym, to nie miałam pojęcia na czym polega operowanie haftem krzyżykowy... Co więcej...nie zauwazyłam,ze mój nowy projekt wymaga znajomości tego ściegu...Ambitnie podeszłam do swojej robótki i z duużym wysiłkiem nauczyłam się wszystkich mozliwych sposobów haftowania(najtrudniejszy okazał się french knot:) i w niebywale krótkim czasie powstały te oto misie...
Podekscytowana ogromnymi mozliwościami, które właśnie odkryłam, zdecydowałam się na balleriny. Kupiłam trzy i w niebywałym tempie wyszyłam wszystkie planując umieścić je w tryptyku. Każda z dziewczynek oryginalnie miała wokół siebie ozdobną ramkę, uznałam jednak,że w przypadku mojej serii nie będą one potrzebne. Oczywiście z ciekawości jedną z nich wyszyłam ze wspomnianą ozdobą i czasem zastanawiam się, czy właściwie zrobiłam pomijając je w swoim projekcie...?
Tak wygląda ballerina z ramką...
Oczywiście moje pierwsze obrazki nie są idealne, ale sporo nauczyłam się podczas pracy nad nimi i mimo ich niedoskonałości mam do nich ogromny sentyment.
I tak...balleriny od ponad dwóch lat zajmują miejsce na jednej ze ścian pokoju mojej córki, ale przyznaję,że już kusi mnie by coś zmienić w tym miejscu i wyszyć coś nowego...Zastanawiam się teraz czy tylko ja cierpię na tą nieuleczalną chorobę jaką jest ciągła potrzeba wyszywania, czy może to naturalne uczucie...?
.jpg)
+(Medium).JPG)
Moje pierwsze hafty były zdecydowanie gorsze.
OdpowiedzUsuńWidać krzyżyki masz w genach.Bardzo podoba mi się oprawa ballerinek:)))
Moniko dziękuję,że do mnie zaglądasz.Każdy miły komentarz jest dla mnie zawsze bardzo "budujący" i mobilizujący.Pozdrawiam cieplutko.
OdpowiedzUsuńWow, żeby mi nic nie umknęło: robisz PIĘKNE hafty, nie są przeładowane ani stereotypowe. A balerinki stanowczo lepiej wyglądają bez oryginalnych ramek. Choroba?- człowiek który ma pasje jest szczęśliwszy :-))
OdpowiedzUsuńśliczne hafty ,zarówno motyw misiów jak i baleriny darzę wielkim sentymentem ... Pasja to taka cudowna rzecz , która wzbogaca od środka na zawsze :) Pozdrawiam gorąco i czekam na kolejne :)
OdpowiedzUsuńTrzpiot, Nettkiko dziękuję za wspaniałe komentarze...
OdpowiedzUsuńTo prawda...pasje wypełniają człowieka i sprawiają,że staje się bogatszy o niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzju doznania.
A zatem...nie pozostaje mi nic innego jak tylko podążąć za głosem swojej intuicji i doszukiwać sie niemal w każdym, niepozornym przedmiocie sposobu na realizację swoich pomysłów...
Pozdrawiam serdecznie...
Dzisiaj u Penelopy odkryłam Twój blog.Jestem zauroczona Twoimi pracami.W najbliższym czasie przeczytam wszystkie Twoje wpisy.
OdpowiedzUsuńhttp://brbaratoja.blog.onet.pl/
Witaj Barbaro...Cieszę się,że do mnie zaglądnełaś...
OdpowiedzUsuńTrudno uwierzyć, że to są pierwsze prace.
OdpowiedzUsuńMoje pierwsze zupełnie nie nadają się do pokazywania.
Potrzeba wyszywania to piękne uczucie, któremu poddajemy się ochoczo i nieustannie.
Pozdrawiam serdecznie
Mój pierwszy obrazek ma się nijak do Twoich prac. Podziwiam talent. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńFrezjo,Ewciu dziękuję...z przyjemnością czytałam Wasze komentarze.
OdpowiedzUsuńczy mogłabys się ze mną podzielić wzorkiem na balerinki? są urocze !
OdpowiedzUsuńTwoje pierwsze kroki w hafcie xxx imponujące, piękne te misie - słodziaki, że hej. Baletnice zdecydowanie lepiej wygladają bez ramek. Jestem pod wrażeniem ilości wyhaftowanych rzeczy, mnie to też wciągnęło tylko że ostatnio zaniedbałam haftowanie, ale już nadrabiam zresztą korzystając z jednego z twoich projektów koron z drugiego blogu.
OdpowiedzUsuń